Beste Charlotte,

Toen ik het huis uitging om op mezelf te gaan wonen, realiseerde ik me niet dat samenleven met anderen zo veel verschillende Crucial Conversations zou opleveren. Daarbij leek het niet uit te maken of we elkaar voor die tijd al kenden of niet. Juist de gedeelte ruimte leek de bepalende factor te zijn, op momenten dat een verschil van inzicht veranderde in een Crucial Conversation.

In jouw situatie zou ik me richten op twee vaardigheden die belangrijk zijn bij Crucial Conversations: opmerken en handelen.

1. Opmerken

Het lijkt erop dat je het middelpunt bent van verschillende mogelijke gesprekken. Daar ligt precies de uitdaging. Aangezien die gesprekken met elkaar samenhangen, is de verleiding groot om ze als één en hetzelfde gesprek te benaderen. In werkelijkheid gaat het om verschillende dingen. Als ik jouw situatie goed inschat, zie ik ten minste twee verschillende kwesties die aandacht verdienen. Zo te zien heb je het een en ander te bespreken met de kinderen die jouw grenzen overschrijden. Een heel andere Crucial Conversation is het gesprek dat je met je partner kunt aangaan over zijn reactie – of het uitblijven daarvan – op het gedrag van de kinderen.

Aangezien ze beide verband houden met het ongewenste gedrag, hebben mensen vaak de neiging om iedereen bij elkaar in een kamer te zetten om het uit te praten, of om alleen met de partner over het gedrag van de kinderen te praten. Ik wil je aanbevelen om eerst met je partner te praten om te bevestigen, vast te stellen of opnieuw te bespreken hoe jullie in dit soort situaties samenwerken.

Wat partners vaak echt moeilijk vinden, is dat ze zich niet gesteund voelen, of dat niet onderling is afgestemd hoe je samen met moeilijke situaties omgaat. Het komt erop neer dat je twee problemen tegelijk probeert op te lossen: je ergert je aan het gedrag van de kinderen en je vindt het frustrerend dat je partner je niet steunt op een manier die je van hem verwacht. Je zult merken dat het gemakkelijker is om met deze twee kwesties om te gaan als je ze gescheiden houdt in plaats van bundelt.

Ga er één voor één mee aan de slag. Daarbij raad ik je aan om de kwestie eerst met je partner te bespreken. Pas nadat je met je partner meer duidelijkheid over deze kwestie hebt gecreëerd, kun je samen (en dat is hier het belangrijkste woord) het gedrag van de kinderen bespreken.

2. Handelen

In dit geval zijn de vaardigheden waarmee je dergelijke gesprekken met succes voert, voor beide kwesties hetzelfde. Het is niet altijd zo dat je met dezelfde vaardigheden elk gesprek kunt aangaan, maar dat is hier wel het geval. De twee vaardigheden waarop ik me hier zou richten, zijn ‘Maak het veilig’ en ‘BRENG je route in beeld’.

Maak het veilig

Eerst neem je de tijd om ervoor te zorgen dat de mensen die je liefhebt, weten en begrijpen dat je ze daadwerkelijk liefhebt. In dit soort gesprekken raakt dat gemakkelijk ondergesneeuwd. Als dat gebeurt, vertellen anderen zichzelf een verhaal over jou, over je motieven om deze kwestie ter sprake te brengen en over wat het allemaal betekent. Veel van dergelijke problemen kun je vóór zijn met ‘Maak het veilig’. Dit betekent in de praktijk dat je de reden waarom je de kwestie wilt bespreken bewust beschrijft. Bijvoorbeeld, als je met de kinderen spreekt: ‘Ik wil problemen oplossen voordat ze uit de hand lopen’, of in het gesprek met je partner: ‘Ik wil graag zeker weten dat we problemen gezamenlijk oplossen’. Wanneer je merkt dat je partner of de kinderen in de verdediging schieten, is het een goed idee even gas terug te nemen en te bevestigen dat je misschien niet zo blij bent met het huidige gedrag, maar dat je wel heel erg blij bent met hun aanwezigheid. Een tegenstelling formuleren is een nuttige vaardigheid om anderen duidelijk te laten weten wat je wel en wat je niet wilt. Je wilt waarschijnlijk niet dat er een einde komt aan je relatie met de ander, maar wel aan het gedrag waarvan je last hebt.

BRENG je route in beeld

Nu wordt het tijd om je mond open te doen en het gesprek aan te gaan. De vaardigheid die we hier bespreken geeft hier een goede structuur aan, maar dat betekent nog niet dat het gemakkelijk is. We creëren alleen een mogelijkheid. Om het gesprek met succes aan te gaan, gebruik je de vaardigheid die we BRENG noemen: Benoem de feiten, Reageer met je verhaal, Erken de gedragsroute van de ander, Neem veilig en onderzoekend spreken in acht, Geef tegenspraak een kans.

BRENG is een vaardigheid die je gebruikt om anderen duidelijk te maken wat je opmerkt over hun gedrag. Gebruik deze vaardigheid om de ander iets over jezelf te vertellen. Soms hebben mensen de neiging BRENG te beschouwen als een manier om een rechtszaak te beginnen: ‘Dit zijn de feiten, dus moet je conclusie X accepteren!’ In plaats daarvan is het de bedoeling dat de ander begrijpt hoe je tot jouw conclusies bent gekomen.

Laat ik een voorbeeld geven van wat je zou kunnen zeggen, om dit punt te illustreren. ‘Ik wil graag met je praten over een paar dingen waar ik de laatste tijd mee zit. Ik wil je graag vertellen wat ik heb gezien en welke conclusies dat bij mij oproept. Dan wil ik heel graag horen hoe jij ertegenaan kijkt.’ Dan pauzeer je even om te kijken of de ander zich veilig genoeg voelt. Wanneer het kan, vervolg je met: ‘Het viel me op dat … ‘ (Beschrijf hier enkele observaties). ‘Misschien ben je je er niet van bewust, maar zoals ik het beleef druist dat in tegen … ‘ (Beschrijf hier je voorlopige conclusies). ‘Ik wil daar graag met je over praten, om te horen wat jij ervan vindt.’ Controleer nogmaals of de ander zich veilig voelt, om er zeker van te zijn dat het gesprek op een gezonde, productieve manier kan worden gevoerd.

Het blijft natuurlijk altijd spannend om zo’n gesprek te voeren, maar hopelijk biedt dit je enige houvast om je met succes door deze Crucial Conversation te loodsen.

Veel succes,

Steve